हरिऽ वदेः
सन्मान नही जागत |
साधूजन का चित्त |
अपमान जबु होवत |
तबही साचा ध्यावत || १ ||
सत्यव्रत जयाचें हें | पुरूषोत्तम आचरी |
जयालां परमाधार | बोलतसे हरी || २ ||
म्हणूनी उपकारेंः | बोलावां प्रबळात्मीक |
चारूऽ म्हणेंः भक्तीजागर | प्रभूहृदयींः || ३ |||
गूढार्थ : साधनाशीलावस्थेत साधू हा सदैव नेहमी अपमानाचा भूकेला असतो, जर त्याचां अधिक सन्मान होत राहिला तर त्याला साधूत्वाचा विसर पडेलं, अर्थात् एक पुरूषोत्तम साधकालाचं हे तत्त्वदत्ताश्रय लागू पडणारें आहे...
No comments:
Post a Comment